تاثیر محدودیت فعالیت غیربانکی و بنگاهداری بانک ها بر کفایت سرمایه آنها در کشورهای درحال توسعه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مقررات حاکم بر نوع فعالیت های غیر بانکی و بنگاهداری بانک ها بر عملکرد صنعت بانکداری در کشورهای درحال توسعه در بازه زمانی سال 2000 تا 2012 است. در این راستا اثرات محدودیت فعالیت های غیربانکی و بنگاهداری بانک ها بر کفایت سرمایه آنها اندازه گیری می شود. برای تحلیل داده های پژوهش به دلیل وجود مسئله درون زایی متغیرها از مدل داده های تابلویی پویا، روش تخمین زن های گشتاورهای تعمیم یافته استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد وضع محدودیت های سخت گیرانه بر فعالیت بانک ها در حوزه بازار سرمایه و بیمه تاثیر معناداری بر نسبت کفایت سرمایه بانک ها ندارد. به علاوه، هرچقدر سخت گیری در مورد فعالیت بانک ها در حوزه املاک و مستغلات بیشتر شود، نسبت کفایت سرمایه به طور معناداری بهبود می یابد. در مقابل، افزایش سخت گیری در حوزه فعالیت های مالی غیربانکی به طورکلی اثر منفی بر نسبت کفایت سرمایه دارد. همچنین، افزایش شدت سخت گیری در خصوص فعالیت بنگاهداری بانک ها، اثر منفی بر نسبت کفایت سرمایه دارد.