ارزیابی هوش هیجانی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها(نمونه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) )

برای سال های متمادی تصور بر این بود که ضریب هوشی نماینده میزان موفقیت افراد است. در دهه اخیر تحقیقات در یافتند که علاوه بر ضریب هوشی، عاملی به نام هوش هیجانی نیز جز شاخص های ارزیابی موفقیت یک فرد می تواند قلمداد شود. در ابتدای پیدایش شاخص هوش هیجانی، روانشناسان بیشتر برروی جنبه های شناختی همانند حافظه و حل مسئله تاکید می کردند. اما خیلی زود دریافتند که جنبه های غیرشناختی مانند عوامل عاطفی و اجتماعی نیز دارای اهمیت زیادی هستند. برای بررسی اهمیت این شاخص در ارزیابی ها یک نمونه تصادفی 81 تایی از دانشجویان رشته های الکترونیک و مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) انتخاب شد. ابزار گردآوری، پرسشنامه هوش هیجانی برگرفته شده از کتاب تراویس برادبری می باشد. بعد از جمع آوری داده ها، با استفاده از مدل های تحلیل پوششی داده ها، عملکرد هوش هیجانی دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس برای تمیز دادن دانشجویانی که عملکرد آنها خوب تشخیص داده شده بود از مدل های ابرکارایی استفاده شد. نتایج نشان دهنده آن است که دانشجویان الکترونیک عموما رتبه بالاتری را به خود اختصاص می دهند. همچنین بررسی تاثیر ضریب چهار فاکتور انتخابی (خودمدیریتی، خودآگاهی، آگاهی اجتماعی، مدیریت رابطه) در این مطالعه، نشان می دهد که مدیریت رابطه بیشترین تاثیر و خود مدیریتی کمترین تاثیر را در ارزیابی هوش هیجانی این تعداد از دانشجویان به خود تخصیص داده است.