اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر در سالمندان

طبق پژوهش های اخیر میزان اختلال های اضطرابی در سالمندان بالا است و این اختلالات به طورمعمول شناسایی یا درمان نشده اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر بود. پژوهش حاضر در چارچوب طرح نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اصفهان (بر اساس مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر به عنوان ابزار پژوهش و مصاحبه بالینی) در سال 1396 بودند که تعداد 30 نفر از آنان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. پس از کسب رضایت از شرکت کنندگان، گروه آزمایش در درمان گروهی طراحی شده توسط پژوهشگر که شامل 12 جلسه 1 ساعته بود شرکت داده شدند. در انتهای درمان نیز، مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر به طور مجدد به عنوان پس آزمون توزیع و توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده های به دست آمده با برنامه SPSS نسخه 22 و از طریق روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. داده های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که ترکیب طرحواره درمانی هیجانی و درمان باورهای فراشناختی می تواند به طور معناداری باعث کاهش نگرانی و علائم و نشانه های اضطراب سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شود (0/001=P). طرحواره درمانی هیجانی را می توان در ترکیب با درمان باورهای فراشناختی به عنوان درمانی موثر و کامل تر نسبت به درمان های دیگر در مداخلات روان شناختی سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مدنظر قرار داد.