تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت هورمون های پپتیدهای دهلیزی و مغزی دانشجویان پسر

پپتیدهای ناتریورتیک از قلب ترشح می شود و تحقیقات نشان داده است که تمرینات ورزشی بر این پپتیدها تاثیر دارند. هدف این مطالعه تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر پپتیدهای ناتریورتیک می باشد. تعداد 36 دانشجو با میانگین سنی (52/2±36/25) و شاخص توده بدنی (959/0±479/23) به طور تصادفی به 4 گروه: استقامتی (9 نفر) ، مقاومتی (9 نفر) ، ترکیبی (9 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه: استقامتی، مقاومتی، ترکیبی به مدت 8 هفته و هر هفته 4 جلسه به تمرین پرداختند. گروه استقامتی در هر جلسه برنامه دویدن را به مدت 25 تا 40 دقیقه و شدت 65 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه (HRmax) ، گروه مقاومتی باشدت 50 درصد یک تکرار بیشینه (1-RM) و گروه ترکیبی هر هفته 2 جلسه تمرین استقامتی و 2 جلسه تمرین مقاومتی انجام دادند. نمونه های خونی در قبل و 48 ساعت پس از آزمون جهت سنجش هورمون های ANP و NTproBNP از آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون های t وابسته ، آنالیز واریانس یک راهه و تعقیبی LSD با استفاده از برنامه SPSS19 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. (معناداری 0/05≥α) تمرین استقامتی اثر معنی داری بر کاهش ANP دارد (05/0≥p) با این وجود اثر معنی داری بر BNP ندارد (05/0≤p) ؛ تمرین استقامتی نسبت به مقاومتی و ترکیبی اثر بیشتری بر کاهش ANP دارد همچنین تمرین مقاومتی و ترکیبی اثر معنی داری بر ANP و BNP ندارند (05/0≤p). به نظر می رسد تمرین استقامتی نسبت به مقاومتی و ترکیبی اثر بهتری بر پپتیدهای ناتریورتیک دارد.