اثربخشی خانواده درمانی ساختی بر تغییر سبک های مقابله با تعارض و افزایش سازگاری زوجین

در پژوهش حاضر اثربخشی مداخلات خانواده درمانی ساختی بر تغییر سبک مقابله با تعارض زوجین و افزایش سازگاری زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهرستان بیرجند موردبررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در سال 1394 انجام شد. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره بیرجند بود. نمونه آماری این تحقیق را تعداد 12 زوج (24 نفر) متقاضی دریافت خدمات مشاوره خانواده تشکیل داد. نمونه انتخاب شده با استفاده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم (ROCI-II) و رضایت زناشویی انریج بود. طرح پژوهشی طرح نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا برای هر گروه پیش آزمون اجرا گردیده، سپس مداخله آزمایشی خانواده درمانی ساختی در طی 10 جلسه به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درمانی پس آزمون اجرا گردید. بر اساس تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و مقایسه پیش آزمون و پس آزمون دو گروه، آموزش خانواده درمانی ساختی تاثیر معناداری بر سبک یکپارچه (0.733 p =)، سبک اجتنابی (0.179 p =)، سبک مسلط (0.266p =)، سبک مصالحه (0.558p =)، سبک ملزم شده (0.501p=) و رضایت کلی (74/0 p=) زوجین داشت. خانواده درمانی ساختی در بهبود و تغییر سبک مقابله با تعارضات زوجین و افزایش سازگاری و رضایت زناشویی زوجین اثربخش است.