بررسی وضعیت بهداشت محیطی، کیفیت فیزیکوشیمیایی و میکربی آباستخرهای شنا در شهر تبریز در سال 96-1395

استفاده ازاستخرهای شنا به عنوان یک مرکز ورزشی و تفریحی روز به روز عمومیت بیشتری پیدا می کند. عدم رعایت استانداردهای بهداشتی از نظر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، میکربی و سایر پارامترهای بهداشت محیطی، می تواند این ورزش سالم و مفرح را به منبعی برای انتقال و شیوع انواع بیماری ها تبدیل نماید. به دلیل اهمیت حفظ راحتی، بهداشت و سلامت شناگران، این مطالعه با هدف بررسی و تحلیل وضعیت بهداشت محیطی، فیزیکوشیمیایی و میکربیاستخرهای شنای شهر تبریز انجام شد. در این مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی، چک لیست بازرسی آیین نامه ماده 13استخرهای مورد مطالعه (10استخر دولتی و 22استخر خصوصی) از واحد بهداشت محیط مرکز بهداشت شهرستان تبریز دریافت و بر طبق بازرسی های انجام شده در زمستان 95 و تابستان 96 اطلاعات مرتبط با اهداف مطالعه از چک لیستاستخراج شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار Excel، SPSS,23 و آزمون آماری کای دو (Chi-squared) انجام شد. میانگین تطابق پارامترهای فیزیکوشیمیایی با استانداردهای موجود در دو فصل برایاستخرهای دولتی 67/5 درصد و برایاستخرهای خصوصی 65 درصد بود. در بین پارامترهای فیزیکوشیمیایی کلر آزاد باقیمانده نسبت به سایر موارد میزان مطابقت کمتری با استاندارد داشت. به طور میانگین در فصل تابستان 49/5 درصد و در زمستان 28 درصداستخرهای مورد مطالعه دارای آلودگی باکتریایی بودند. مقادیر کلر آزاد باقیمانده در قسمتاستخر، جکوزی و چیلر حاکی از ضعف مدیریت و راهبریاستخرها و پتانسیل بالای بیماری زایی بوده لذا نیاز به پایش مستمر وضعیت بهداشتیاستخرها و تدوین برنامه نظارتی هدفمند توسط مقامات محلی به ویژه در مورد کنترلاستخرهای خصوصی، احساس می شود.