مقایسه تطبیقی انواع مدل های بهینه سازی توسعه شبکه های برق و گاز در استان خراسان

امروزه برنامه ریزی توسعه همزمان شبکه های برق و گاز به‏عنوان روشی برای حداقل سازی هزینه های سرمایه گذاری مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق انواع روش های توسعه شبکه های برق و گاز در یک مطالعه واقعی در استان خراسان مورد بررسی قرار گرفته است. براساس یافته های تحقیق که در دو روش توسعه یکپارچه و نیز توسعه به روش ADMM که در آن یک نهاد واسط، وظیفه هماهنگی دو شبکه برق و گاز را برعهده دارد نتایج یکسانی را برای توسعه شبکه های برق و گاز به‏دست می دهند، با این تفاوت که در حالت توسعه به روش ADMM هر شرکت مسئول توسعه و بهره برداری شبکه متبوع خود خواهد بود. همچنین در حالت توسعه مستقل، ناهماهنگی بین شبکه های برق و گاز به هزینه زیاد توسعه برای کل شبکه منجر می شود. نتایج تحقیق در حالت رهبر پیرو نیز نشان دهنده آن است که با پیرو بودن شبکه گاز، هزینه توسعه بیشتری نسبت به حالت توسعه یکپارچه به شبکه گاز تحمیل می شود. برنامه پاسخگویی بار نیز می تواند هزینه توسعه در هر دو شبکه گاز و برق را کاهش دهد. در نهایت با مشارکت و ضریب نفوذ مناسب برنامه پاسخگویی بار، پروفیل بار روزانه می‏تواند مسطح شود.
طبقه بندی JEL: C61, L94, L94