فعالیت ضداکسیدانی و سمیت سلولی عصاره های آلی حاصل از سه گونه ماکروجلبک سبز از خانوادهUlvaceae از خلیج فارس

 ماکروجلبک های دریایی، ارگانیزم های متنوع با سازگاری زیست در محیط های پراسترس هستند. هدف مطالعه حاضر ارزیابی فعالیت ضداکسیدانی و سمیت سلولی عصاره های حاصل از سه گونه ماکروجلبک سبز اولواسه شامل اولوا اینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا از سواحل بندرعباس بود. در مطالعه تجربی حاضر، به منظور ارزیابی خواص زیستی، از یک گرادیان غلظتی با روش های سنجش قدرت احیاکنندگی آهن، ظرفیت ضداکسیدانی کل، تعیین ترکیبات فنلی و نیز سنجش سمیت سلولی این عصاره ها بر مدل ارگانیزمی، میگوی آب شور آرتمیا سالینا استفاده شد، تحلیل داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون چنددامنه ای دانکن در سطح احتمال 5% توسط نرم افزار آماری 21 SPSS و رسم نمودار با نرم افزارExcel 2013 انجام شد. افزایش قدرت احیاکنندگی عصاره ها از روندی وابسته به افزایش غلظت عصاره ماکروجلبکی تبعیت کرد. عصاره متانولی گونه اولوا اینتستینالیس و اتیل استاتی و متانولی گونه اولوا لینزا و گونه اولوا کلاتراتا دارای بیشترین فعالیت احیاکنندگی آهن و ظرفیت ضداکسیدانی کل، که در مقایسه با آسکوربیک اسید (استاندارد)، فعالیت بالاتری داشتند، بین غلظت های مختلف عصاره ها نیز اختلاف معنی دار بود (0/05p≤). بیشترین محتوای ترکیبات فنلی در عصاره های متانولی ماکروجلبک های گونه اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا مشاهده شد. عصاره ان هگزانی گونه اولوا لینزا بیشترین تاثیر را بر ناپلیوس میگوی آب شور نشان داد. سه گونه ماکروجلبک سبز شامل اولوا اینتستینالیس، اولوا کلاتراتا و اولوا لینزا خواص ضداکسیدانی و سمیت سلولی دارند، ماکروجلبک گونه اولوا لینزا به دلیل دارابودن مقادیر زیادی فنل و قدرت آنتی اکسیدانی بالا، می تواند به عنوان گونه ای با ارجحیت خواص زیستی معرفی شود.