بررسی میزان و عوامل اجتماعی مرتبط با احساس امنیت اجتماعی (مورد مطالعه: مغازه داران شهر تهران)

مقوله امنیت در رابطه با انسان و جامعه، از ابتدای خلقت مطرح بوده و گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده است؛ به گونه ای که امروزه به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه و پیش نیاز هرگونه توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی محسوب می شود. آگاهی از میزان احساس امنیت افراد یک جامعه که جنبه ذهنی و ادراکی امنیت می باشد، نقش موثری در شناخت چالش ها و راهکارهای توسعه آن جامعه داشته و در جهت تقویت زیرساخت های آن عمل می نماید. لذا پژوهش حاضر به دنبال شناخت میزان احساس امنیت اجتماعی و عوامل اجتماعی مرتبط بر آن را در بین مغازه داران شهر تهران می باشد. روش مورداستفاده پیمایش بوده و داده ها با تکنیک پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای متناسب از 384 نفر از مغازه داران شهر تهران گردآوری شده است. اعتبار تکنیک گردآوری داده از نوع محتوایی بوده و پایایی آن از روش میزان آلفای کرونباخ سنجیده شده است که از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد میزان احساس امنیت مغازه داران در حد متوسطی است. همچنین نتایج نشان داد که میزان استفاده از رسانه های جمعی، رضایت از زندگی، دینداری، هویت ملی و اعتماد اجتماعی دارای رابطه مثبت و معنادار با میزان احساس امنیت اجتماعی افراد بوده است، درحالی که این میزان با متغیرهای جنس و وضعیت تاهل رابطه معناداری نداشته است. نتایج رگرسیون چندگانه از نقش معنادار چهار متغیر هویت ملی، میزان استفاده از رسانه های جمعی، دینداری و اعتماد اجتماعی در میزان احساس امنیت اجتماعی حمایت می کند که در این میان اعتماد اجتماعی بیشترین نقش را در تبیین متغیر احساس امنیت اجتماعی ایفا می نماید. همچنین متغیرهای واردشده در معادله توانسته اند 34 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین نمایند.