بررسی تاثیر توزیع و پراکنش کلانتری ها بر احساس امنیت شهروندان مطالعه موردی: کلانشهر شیراز

امنیت یکی از نیازهای اساسی و بنیادین فردی و اجتماعی شهروندان است که خود دارای دو بعد امنیت و احساس امنیت می باشد.در واقع ریشه احساس امنیت شهروندان نشات گرفته از برقراری امنیت در شهرهاست. حضور فیزیکی و موثر پلیس در سطح شهر می تواند امنیت را برقرار کند و در مرتبه بالاتر آن با عامل بازدارندگی خود نوعی پیشگیری از وقوع جرم باشد که احساس امنیت را در شهروندان تقویت می کند.حضور فیزیکی پلیس در شهرها در قالب کاربری های نظامی که همان کلانتری هاست اندیشیده شده و بر اساس برنامه کاربری اراضی هر شهر، نوع توزیع و پراکنش این کلانتری ها متفاوت می باشد.کلانشهر شیراز با جمعیت 1503276نفری و داشتن 9 منطقه شهرداری یکی از کلانشهرهای پرجمعیت و بزرگ کشور است که با داشتن 18 کلانتری امنیت شهری آن تامین می شود. در این پژوهش ابتدا پراکنش کلانتری های شیراز با آنالیزهای مکان مند در Arc GISبررسی و سپس با تعیین رینگ های 1000 متری به تفاوت احساس امنیت در این رینگ ها بر اساس فاصله از کلانتری ها پرداخته شده است. حجم نمونه 384 نفر بر اساس فرمول کوکران برآورد گردید.نتایج حاصل نشان از کمبود در تعداد کلانتری ها و پراکنش نامناسب آنها دارد. بر اساس تحلیل پرسشنامه ها و استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با سطح اطمینان 95 درصد و سطح معناداری (0.000=sig) مشخص گردید با فاصله گیری از کلانتری ها احساس امنیت شهروندان شیب نزولی پیدا می کند که نشان از تاثیر حضور فیزیکی پلیس بر احساس امنیت شهروندان است که نوعی پیشگیری از جرم را بوجود می آورد. همچنین در قالب آزمون همبستگی پیرسون و سطح معناداری (0.000=sig)تاثیرحضور فیزیکی پلیس بر پیشگیری از جرم تایید گردید.