سازوکارهای تامین امنیت روانی در فقه سیاسی

از وظایف فقه اسلامی و از اصلی ترین کارکردهای دولت اسلامی، ایجاد امنیت و جلوگیری از ناامنی و شورش است. امنیت روانی، بعد نرم افزاری امنیت است که به مدد آن شهروندان احساس می کنند محیط زندگی شان، آرام و دور از آسیب و تهدید است. این مقوله خود را در همه ساحت های زندگی نشان می دهد. این نوشتار به سازکارهایی از فقه می پردازد که به طور مستقیم بر ایجاد و تثبیت امنیت روانی اثرمی گذارند. فرضیه مقاله این است که با تمهیدهایی نظری مانند لحاظ کردن نوع روابط میان امنیت روانی با خودشکوفایی، اخلاق، سرمایه اجتماعی، عدالت سیاسی و ایمان، می توان سازکارهای امنیت روانی در فقه سیاسی را در اموری چون حفظ حریم خصوصی شهروندان، جلوگیری از نشر کتب ضلال، قاعده حرمت جان، مال و آبروی مسلمان، حاکمیت قانون، اصول برائت و صحت و مقابله با محارب، رصد و پی جویی کرد. این تحقیق با روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از روش مرسوم فهم نصوص در حوزه انجام شده است.