مقایسه اثرات بی هوش کننده اسانس گل میخک در ماهیان آنجل (Pterophyllum scalare)، گوپی (Poecilia reticulate) و طلایی (Carassius auratus)

اسانس گل میخک از جمله بهترین داروهای بی هوشی است که به دلیل ویژگی های منحصر به فرد اخیرا در علوم شیلاتی به شدت مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین حداقل غلظت بی هوش کننده این دارو در ماهی آنجل (Pterophyllum scalare)، ماهی گوپی (Poecilia reticulate) و ماهی طلایی (Carassius auratus) به عنوان گونه هایی با ارزش در صنعت ماهیان زینتی انجام گرفته است. تعداد 120 نمونه از هر گونه به چهار گروه 30 قطعه ای (هر گروه دارای 3 تکرار) تقسیم و در دمای 2±25 و 1±7=pH با غلظت های 50، 75، 100 و 150 قسمت در میلیون اسانس گل میخک بی هوش شدند. ماهیان برای بازگشت از بی هوشی به آکواریوم های فاقد ماده بی هوشی منتقل شدند. زمان های از دست رفتن تعادل، بی هوشی، بازگشت تعادل و احیا کامل ماهیان بی هوش شده در هر گروه با دقت صدم ثانیه ثبت و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد کم ترین غلظت مورد نیاز اسانس گل میخک جهت ایجاد بی هوشی در دو گونه آنجل و گوپی در مدت زمان کم تر از 3 دقیقه، غلظت 50 قسمت در میلیون بود که به ترتیب در زمان های 18/5±146/4 و 7/4±178/8 ماهیان را بی هوش کرد. در ماهی طلایی حداقل غلظت بی هوش کننده 75 قسمت در میلیون تعیین شد که در زمان 4/5±155/2 ثانیه ماهیان را بی هوش کرد. زمان بازگشت از بی هوشی در ماهیان آنجل، گوپی و طلایی کم تر از 5 دقیقه و به ترتیب 18/8±211/8، 7/4±208/7 و 4/6±191/2 بود. در فرآیند بازگشت از بی هوشی هیچ  یک از گونه ها اختلالی مشاهده نشد.