بررسی ارتباط دو پلی مورفیسم C677T و A1298C در ژن MTHFR با سندرم سقط مکرر

یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط مکرر، پلی مورفیسم های A1298C و C677T در ژن MTHFR است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این دو پلی مورفیسم با سندرم سقط مکرر به عنوان یکی از ریسک فاکتورهای ژنتیکی برای این سندرم بود. 30 زن با سابقه سقط مکرر خودبه خودی با علت نامشخص به عنوان گروه بیماران و 10 زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد از میان مراجعه کنندگان به بیمارستان فوق تخصصی بقیه اله (عج) و مرکز ناباروری ابن سینا انتخاب شدند. برای بررسی دو پلی مورفیسم ژن MTHFR، از واکنش زنجیره ای پلی مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم های اندونوکلئاز محدودالاثر (PCR-RFLP) استفاده شد. نتایج بدست آمده از تعیین ژنوتیپ هر پلی مورفیسم با نرم افزار SPSS، سه آزمون χ2 من ویتنی و همبستگی اسپیرمن، تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو پلی مورفیسم C677T و A1298C ارتباط متقابل وجود دارد (p<0.05). 17 نفر از زنان دچار سقط مکرر (56/6%) و 5 نفر از زنان گروه شاهد (50%) برای پلی مورفیسم C677T هتروزیگوت بودند. فراوانی الل موتانت T در زنان دچار سقط، بیشتر از زنان گروه شاهد بود. 28/4 درصد در میان زنان دچار سقط مکرر و 25 درصد در زنان گروه شاهد، (p-value<0.05). فراوانی پلی مورفیسم A1298C در میان زنان دچار سقط مکرر و زنان گروه شاهد به ترتیب 63/3 و 50 درصد بود. 43/3 درصد زنان دچار سقط مکرر و 20 درصد زنان گروه کنترل، برای پلی مورفیسم A1298C هتروزیگوت و 20 درصد زنان دچار سقط مکرر و 30 درصد زنان گروه شاهد، برای این پلی مورفیسم هموزیگوت بودند. در این مطالعه با وجود این که شیوع پل یمورفیسم های C677T و A1298C در زنان دچار سقط مکرر، بیشتر از گروه کنترل بود، این اختلاف به لحاظ آماری معنیدار نبود. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که هیچ کدام از دو پلی مورفیسم MTHFR نمی توانند توجیه کننده علت سقط مکرر در زنان مورد بررسی محسوب گردند.