تاثیر انواع تمرینات چشم ساکن بر اجرای مهارت ضربه زدن با پای کودکان دارای تبحر حرکتی بالا

انسان از بینایی برای تشخیص اطلاعات درباره محیط تکلیف استفاده می کند. مطالعات نشان داده است که طول دوره چشم ساکن (مدت زمان آخرین تثبیت قبل از اجرای حرکت)، عملکرد حرکتی و کارایی در تعدادی از تکالیف، با استفاده از تمرینات چشم ساکن بهبود می یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انواع تمرینات چشم ساکن بر مدت چشم ساکن و اجرای مهارت ضربه زدن با پای کودکان دارای تبحر حرکتی بالا انجام شد. در این تحقیق، 45 دانش آموز پسر 7 تا 10 سال دارای تبحر حرکتی بالا، با اجرای مرحله پیش آزمون، به صورت همگن در سه گروه تمرینات چشم ساکن پایه، کوتاه مدت و بلندمدت قرار گرفتند. مطالعه شامل مراحل پیش آزمون، اکتساب و پس آزمون بود. شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال (آزمون Christian Moore تعدیل شده) کردند. مرحله اکتساب در 12 جلسه و هر جلسه 10 کوشش انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، شرکت کنندگان در مرحله پس آزمون اقدام به زدن چهار شوت فوتبال نمودند. در هر یک از مراحل، اطلاعات بینایی به کمک دستگاه ردیابی چشم و دقت شوت فوتبال توسط محقق ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون های Paired t و One-way ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. انواع تمرینات چشم ساکن، تاثیر معنی داری بر دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساکن کودکان با تبحر حرکتی بالا داشت (001/0= P)، اما تفاوت معنی داری بین تمرینات چشم ساکن بلندمدت، کوتاه مدت و پایه در دقت شوت فوتبال و طول دوره چشم ساکن مشاهده نگردید (050/0 < P).  با توجه به تاثیر انواع تمرینات چشم ساکن بر طول دوره چشم ساکن و دقت شوت، به مربیان و معلمان ورزش پیشنهاد می گردد که توجه ویژه ای به این نوع تمرینات در کار کردن با کودکان دارای تبحر حرکتی بالا داشته باشند.