تجارب فردی مددجویان از اقامت در کانون اصلاح و تربیت استان تهران سال (2932 - 2931)

کانون اصلاح و تربیت مکانی برای اصلاح و بازپروری کودکان و نوجوان بزهکار است. به منظور اجرای موفقیت آمیز برنامه های بازپروری، لازم است کارشناسان از تجارب این نوجوانان مطلع شوند. این پژوهش با هدف شناخت تجارب فردی مددجویان از اقامت در کانون اصلاح و تربیت استان تهران انجام گرفته است. پژوهش کیفی حاضر از روش تحلیل محتوای استقرایی بهره برد. جامعه پژوهش، مددجویان مقیم و کارکنان حرفه ای کانون اصلاح و تربیت استان تهران بودند. با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تارسیدن به حد اشباع داده ها، )بیست و شش نوجوان معارض قانون( و شش تن از کارکنان حرفه ای )مددکار اجتماعی، روان شناس و مربی( بررسی شدند. داده ها با شیوه های مشاهده مشارکتی، مصاحبه، یادداشت در عرصه گردآوری شد. از بررسی یافته ها، بیست و دو کد مفهومی به دست آمد که در دو زیر طبقه اصلی، مشغولیت های ذهنی و باورهای مددجویان قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش توصیفی عمیق از تجارب فردی و باورهای شکل گرفته در مددجویان از اقامت در کانون اصلاح و تربیت ارائه کرده است. آگاهی از دیدگاه های این نوجوانان می تواند در زمینه بهبود شرایط محیط نگهداری نوجوانان معارض قانون، برآورد نیاز ها و اولویت ها در جهت تدوین برنامه های مناسب اصلاحی - تربیتی و کاهش تنش های زندگی در کانون های اصلاح و تربیت سودمند واقع شود.