تعیین روش بهینه شناسایی کارکرد افتراقی در سنجش انطباقی کامپیوتری

یکی از چالش های اساسی گذر از آزمون های مداد - کاغذی به انطباقی کامپیوتری عادلانه بودن است که ارزیابی آن در چارچوب کارکرد افتراقی ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی کارکرد افتراقی، ارزیابی عوامل مداخله گر در میزان آشکارسازی و معرفی روش بهینه مطالعه کارکرد افتراقی در سنجش انطباقی کامپیوتری بود. با توجه به مسئله پژوهش از روش تجربی استفاده شد. گردآوری داده ها و دستکاری متغیرها با استفاده از روش شبیه سازی صورت گرفت. پاسخ های گروه نمونه 1000 نفری (گروه مرجع و کانونی با حجم یکسان 500 نفری) به بانک 55 سوالی دوارزشی براساس مدل لجستیک سه پارامتری در 20 تکرار شبیه‬ سازی شد. 15 سوال بانک از نظر نوع و اندازه کارکرد افتراقی دستکاری شدند و اثر آزمون براساس تفاوت میانگین توانایی گروه های مقایسه تعیین گردید. آزمون انطباقی کامپیوتری 30 سوالی با نرم افزار Firestar اجرا شد. تحلیل کارکرد افتراقی با روش رگرسیون لجستیک و آزمون نسبت درستنمایی صورت گرفت و روش ها براساس توان و خطای نوع اول مقایسه شدند. میزان خطای نوع اول روش آزمون نسبت درستنمایی کم تر از رگرسیون لجستیک بود. توان هر دو روش متاثر از نوع، مقدار کارکرد افتراقی و اثر آزمون بود. روش آزمون نسبت درستنمایی در شناسایی کارکرد افتراقی یکنواخت در هر دو موقعیت اثر و بدون اثر نسبت به روش رگرسیون لجستیک توان بیشتری داشته است و با افزایش شدت کارکرد افتراقی توان نیز افزایش یافته است. در ارزیابی کارکرد افتراقی غیریکنواخت تفاوتی بین روش ها مشاهده نشد و هر دو روش توان کمی داشتند. با توجه به توان و میزان خطای نوع اول، روش آزمون نسبت درستنمایی رویکرد مطلوب در بررسی کارکرد افتراقی یکنواخت است، در حالی که ارزیابی کارکرد افتراقی غیریکنواخت مستلزم مطالعات تکمیلی می باشد.