امکان سنجی استفاده از مصالح بازیافتی بتن های آلوده شده نفتی به عنوان مصالح زیربالاست در خطوط ریلی

با افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به احداث زیرساخت های حمل و نقل، به ویژه حمل و نقل ریلی، و با توجه به کاهش مصالح طبیعی، استفاده از مصالح بازیافتی در جهان رو به گسترش است. یکی از منابع  مهم مصالح بازیافتی، بتن های آلوده نفتی مربوط به سکوها و اسکله های نفتی می باشند که در معرض آب دریا نیز هستند. در این مقاله، ابتدا نمونه های مکعبی بتنی آلوده به نفت در درصدهای مختلف شامل 1%، 2%، 4% و 6% ساخته شد. عمل آوری این نمونه ها در آب دریا (دریای عمان- ساحل چابهار) صورت گرفت. نمونه ها پس از انجام آزمایش مقاومت فشاری ، تحت شرایط آزمایشگاهی شکسته و خرد شدند. در ادامه، مصالح بازیافتی آلوده به نفت، الک شده و امکان استفاده از آنها، بعنوان مصالح زیربالاست در خطوط راه آهن بر اساس آزمون های آزمایشگاهی مطابق استانداردهای ASTM و AASHTO مورد بررسی قرار گرفت.  این آزمایش ها شامل دانه بندی، تعیین حدود اتربرگ، تعیین حداکثر وزن مخصوص خشک و رطوبت بهینه برای تراکم مصالح، تعیین ارزش ماسه ای مصالح، نسبت باربری کالیفرنیا، تعیین سایش مصالح به روش لس آنجلس و جذب آب مصالح بازیافتی می شوند. برای بررسی و مقایسه نتایج، نشریه "مشخصات فنی عمومی روسازی راه آهن" (نشریه 301) ملاک عمل قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که مصالح بازیافتی بتنی  با درصدهای مختلف آلودگی نفتی ضوابط آیین نامه ای را به صورت کامل برآورده می کنند و امکان استفاده از آنها به عنوان مصالح زیربالاست در روسازی راه آهن ممکن است.