درجه بندی شعب و نمایندگان در صنعت بیمه با الگوهای ریاضی (مطالعه موردی: شرکت سهامی بیمه دانا)

 صنعت بیمه نقش مهمی در تولید ناخالص ملی ایران ایفاء می کند و اولویت بندی در تخصیص منابع که همواره بزرگترین چالش بشر بوده است در میان شعب این شرکت ها صرفا با معیارهای مالی و سطح فروش (پرتفولیو) آنها صورت می پذیرد و باعث ایجاد رقابت ناسالم بین شرکت های بیمه و حتی شعب یک شرکت می گردد. در این تحقیق بر آن شدیم تا با استفاده از مدل های تصمیم گیری با معیارهای چندگانه، شعب را بر اساس سطح کیفیت خدمات شان شناسایی  و نسبت به ارائه الگویی جهت درجه بندی آنها قدم برداریم تا با حذف ارقام و کمیت ها، یک رقابت سالم میان شعب یک شرکت و شرکت های متفاوت بیمه ای فراهم شود. تحقیق حاضر در سال 1397 انجام شد و در این راستا ابتدا اوزان ماتریس های تصمیم گیری بدست آمده از سروکوال، توسط روش فرآیند تحلیل شبکه محاسبه و سپس با استفاده از مدل تاپسیس، شعبه ها درجه بندی شدند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که میان رتبه بندی توسط الگوی علمی ارائه شده و روش های سنتی تفاوت وجود دارد و میزان پرتفولیو، معیار مناسبی برای درجه بندی شعب به منظور تخصیص منابع به آنها نمی باشد.