تاثیر تزریق زیرجلدی سفتیوفور هیدروکلراید بر سلامت رحم پس از زایش در گاوهای شیری هلشتاین دچار سخت زایی و جفت ماندگی

آلودگی دستگاه تناسلی گاوهای شیری به دنبال زایمان از مشکلات عمده و زیان ده می باشد. از بین آنتی بیوتیک های مختلف، سفالوسپورین ها از مهم ترین و پرکاربردترین داروهای مورد استفاده در درمان عفونت های رحمی پس از زایش می باشند. در این مطالعه تاثیر تزریق سفتیوفور هیدروکلراید در گاوهای شیری پرخطر (دچار سخت زایی، جفت ماندگی و...) پس از زایمان و عملکرد آن در باروری آتی دام ها مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 150 راس گاو شیری نژاد هلشتاین به عنوان گاوهای پرخطر و یا گروه تیمار (جفت مانده بالای 24 ساعت و سخت زایی) و تعداد 150 راس به عنوان گاوهای کنترل ولی مجددا پرخطر تقسیم بندی شدند. در گاوهای پرخطر گروه تیمار سفتیوفور هیدروکلراید به میزان mg/kg 2/2 وزن بدن به صورت زیرجلدی و به مدت 5 روز تزریق گردید و در دام های کنترل جفت مانده، درمان با اکسی توسین به مقدار 50 واحد به صورت داخل عضلانی پس از زایمان و با فاصله 8 ساعت با تکرار 3 تزریق و اکسی تتراسایکلین داخل رحمی mg/kg 10 و دام های دچار سخت زایی بدون درمان تا زمان تست پاکی رحم رها شدند. تزریق سفتیوفور هیدروکلراید منجر به کاهش عفونت های رحمی در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل گردید (01/0p<). همچنین میانگین روزهای باز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (05/0p<). فاصله زایمان تا اولین تلقیح پس از زایمان نیز در گروه تیمار بهبود یافت (01/0p<). نتایج به دست آمده نشان داد که پیشگیری از عفونت های رحمی یکی از ارکان اساسی کنترل باروری و سلامت رحم و سلامت گاو های شیری پس از زایمان می باشد. همچنین در گله های گاو شیری که بنابر هر دلیلی مشکلات زایش و پس از زایش را دارند، تزریق سفتیوفور هیدروکلراید 24 ساعت پس از زایش به مقدار mg/kg 2/2در دام های پرخطر می تواند منجر به بهبود باروری آتی دام ها گردد.