خصوصیات لاکتوباسیل پلانتوروم جدا شده از سوسیس در ایران

بررسی جداسازی، رشد، فعالیت ضدمیکروبی، اثر pH، حرارت، حساسیت در برابر آنزیمهای پروتیولیتیک لاکتوباسیل ها جداسازی لاکتوباسیلها با استفاده از یک گرم سوسیس در محیط MRS انجام شد. لاکتوباسیلهای بدست آمده به وسیله آزمایشهای بیوشیمیایی و مقایسه الگوی تخمیری قندها شناسایی گردیدند. فعالیت ضدمیکروبی لاکتوباسیل پلانتاروم با روش نقطه گذاری، ایجاد چاهک و دیسک بلانک انجام شد. پایداری فعالیت ضدمیکروبی این باکتری ها در آب جوش و حرارت اتوکلاو به مدت 15 دقیقه اندازه گرفته شد. حساسیت مایع سطحی و کشت غلیظ فاقد سلول آن بعد از اثر دادن با آلفا آمیلاز، لیزوزیم و تریپسین تعیین شد.
باکتری های جدا شده شامل لاکتوباسیل پلانتاروم، لاکتوباسیل دلبروکی، لاکتوباسیل اسیدوفیلوس، لاکتوباسیل برویس بودند که فعالیت ضد باکتری قوی در برابر باکتری های پاتوژن داشتند. فعالیت ضد باکتری لاکتوباسیل پلانتاروم در 100 درجه سانتی گراد به مدت 10 دقیقه و در 56 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه پایدار بود اما فعالیت آنها بعد از اتوکلاو کردن از بین رفت. باکتریوسین این لاکتوباسیل ها در 25 تا 30 درجه سانتی گراد در pH برابر 5/6 به مقدار حداکثر تولید شد.
اگر لاکتوباسیل هایی که برای روند تخمیر غذا به کار می روند، باکتریوسین پایدار در برابر حرارت را تولید کنند، پس آنها می توانند به عنوان باکتری های پروبیوتیک مورد استفاده قرار گیرند. لاکتوباسیل هایی که از فرآورده های گوشتی جدا شده اند، بهترین کاندیدا برای باکتری ها پروبیوتیک جهت بهبود و سلامت غذا هستند.