شیوع و بررسی عوامل خطر احتمالی بروز آسیب در کشتی گیران فرنگی کار‏ آماتور

کشتی از ورزش‎های برخوردی و پرآسیبی می باشد که بالاترین میزان شیوع و شدت آسیب در مسابقات را دارد. بنابراین، شناخت علل احتمالی بروز آسیب در آن مهم است. پژوهش آینده ‏نگر حاضر با هدف بررسی شیوع و علل بروز آسیب حین مسابقات در کشتی گیران فرنگی‏ کار آماتور انجام شد. در یک تورنمنت المپیاد دانشجویی، همه مسابقات 102 کشتی‎گیر فرنگی کار مشاهده شد و اطلاعات مربوط به آسیب های رخ داده در جریان مسابقات توسط محقق که بر سر تمام مسابقات در کنار تشک حضور یافت، جمع آوری گردید. برای هر آسیب، محل دقیق و نوع و شدت آن پس از تایید تیم پزشکی مستقر در محل، ثبت شد. اطلاعات مربوط به نحوه آماده سازی کشتی گیران قبل از شروع تورنمنت به وسیله پرسش نامه محقق‎ ساخته و به صورت مصاحبه چهره به چهره جمع‎آوری گردید. ‎داده های کشتی‎گیران آسیب‎دیده و سالم با استفاده از آزمون Independent t در سطح معنی داری 050/0 مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان وقوع آسیب های حاد و تحت ‏حاد به ترتیب 2 و 27 درصد بود. آسیب های اندام ‏فوقانی، تنه و ستون ‏فقرات، سر و صورت و اندام‏ تحتانی به ترتیب 49، 21، 18 و 12 درصد گزارش گردید. پیچ‎خوردگی مفاصل با 39 درصد، بالاترین شیوع را به خود اختصاص داد. آسیب دیده ها نسبت به افراد سالم، نظم تمرینی (001/0 = P)، آمادگی ‏جسمانی (031/0 = P) و خواب کمتری (001/0 > P) داشتند. به فرنگی کاران آماتور توصیه می‎شود جهت شرکت در مسابقه، تمرینات‏ منظم و خواب کافی داشته باشند و آمادگی ‏جسمانی را به حد مطلوب برسانند و علاوه بر تمرینات عمومی، به تمرینات فردی سازی شده بپردازند. تصحیح گارد، دفاع صحیح در خاک و استفاده از چسب‎های مخصوص انگشتان نیز در کاهش احتمال آسیب به ویژه در اندام ‏فوقانی موثر است.