نظریه هرج و مرج و پارانویا در حراج کالای شماره 49 نوشته ی تامس پینچن

رمان حراج کالای شماره 49 (1965)، نوشته ی تامس پینچن، روایتی هنرمندانه و درهم پیچیده است که در آن جهان های موازی و جایگزین پیوسته و همواره در یکدیگر رخنه کرده و نمونه ی بی نقصی از آنچه که در نظریه هرج و مرج سیستم باز خوانده میشود، به وجود می آورد. کشف ارتباطات پرهرج ومرج دراین روایت با ایجاد حس نامعلومی، عدم قطعیت و چندگانگی به همراه است که بر سرتاسر این داستان چیره گشته و شخصیت اصلی این رمان، ایدیپا ماس، را پیوسته سردرگم میکند. با وجود این که ایدیپا با جریان بی نظمی از اطلاعات و داده ها احاطه شده است که سرسختانه و آگاهانه هرنوع ترتیب علت و معلولی و خطی روایت را نقض می کند، وی می کوشد تا رابطه ای نظم یافته میان حوادث غریبی که بر سرراهش قرار می گیرد، برقرار کند و این را ازطریق پناه بردن به پارانویا انجام می دهد. برای ایدیپا، پارانویا فرایندی سازنده و درمانگرست چراکه تصور یک دسیسه ضامن راه گریزی از دیوانگیست که ویژگی ذاتی هرج و مرج می باشد. دو عامل مهم و تعیین کننده در این روایت پارانویا و هرج ومرج می باشد و ارتباطات پیچیده میان آنها داستانی وسوسه انگیز، پرهرج و مرج و پسامدرن راشکل می دهد. برخلاف شیوه متداول درخوانش های این رمان که پارانویا را تنها موضوعی زمینه ای و غالب می بینند، این تحقیق خوانش جدیدی ازاین روایت راارایه می دهد که در آن تمرکز بر کنش های پویا میان پارانویا و هرج ومرج بوده و به نقش آن در به تصویر کشیدن ایدیپا به عنوان کسی که نویسنده گونه جهان خود را می سازد، تاکید دارد. اگرچه این جهان بر اساس قانون ها و اصول سیستم های باز اداره میشود، این خلق جهان، برای ایدیپا ضامن هستی و قدرت است.