نیاز سنجی سامانه های کنترل سرعت از منظر محیط زیست (مطالعه موردی شهر تهران)

افزایش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و توجه ناکافی به سامانه حمل و نقل عمومی منجر به شکل گیری و بروز نابسامان ترافیک و محیط زیستی در عرصه شهر شده است. هدف از این پژوهش نیازسنجی سامانه های کنترل سرعت از منظر محیط زیست است، روش تحقیق توصیفی تحلیلی و پیمایشی است، از این رو می توان نیازهای آموزشی جامعه هدف را شناسایی و سیاستگذاری صحیحی در این راستا اتخاذ نمود. در این پژوهش جامعه آماری شهروندان شهر تهران و برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران که 384 نفر محاسبه شد، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون رگرسیون برای بررسی میزان همبستگی متغیرهای مستقل با متغیر وابسته به کمک نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج این مطالعه که در سال 1394 انجام شد نشان می دهد که میان متغیرهای مستقل پژوهش شامل سن، درآمد، شغل، جنسیت و میزان تحصیلات، نوع وسیله نقلیه ارتباط معنی داری وجود دارد. بنابراین، تاثیر برنامه های آموزشی به میزان زیادی بر آگاهی و شناخت کافی در زمینه محیط زیستی سامانه های کنترل سرعت شبکه بزرگراه کمک می کند.