اثر حشره کش های میکروبی و شیمیایی بر سنین مختلف لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینی در شرایط آزمایشگاهی

در این پژوهش، حساسیت سنین مختلف لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینی به فرآورده تجارتی بایوبیت محتوی باکتری Bacillus thuringiensis var. tenebrionis به عنوان یک آفت کش میکروبی و حشره کش های شیمیایی ایمیداکلوپراید و فوزالون به ترتیب به عنوان حشره کش رایج و جدید برای مهار این آفت، در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور سوسک کلرادوی روی برگ های سیب زمینی در شرایط گلدانی پرورش داده شده و حساسیت سنین لاروی اول، دوم، سوم و چهارم در آزمایش های زیست سنجی مشخص گردید. مقادیر غلظت های 50% کشندگی بایوبیت بعد از 144 ساعت برای سنین مختلف لاروی مذکور به ترتیب 252، 613، 1731 و 3006 و برای ایمیداکلوپراید بعد از 72 ساعت به ترتیب 58/17، 35/41، 76/56 و 27/81 و برای فوزالون در همین زمان به ترتیب 447، 698، 1020 و 1297 قسمت در میلیون برآورد شد. با افزایش سنین لاروی مقاومت لاروها نسبت به تیمار به کار برده شده افزایش یافت. همچنین، سوسک کلرادوی سیب زمینی نسبت به ایمیداکلوپراید حساس تر از فوزالون و بایوبیت و نسبت به فوزالون حساس تر از بایوبیت بود که می تواند در مهار شیمیایی این آفت مورد توجه قرار گیرد.