بررسی روش های مرسوم و نوین تعیین حدود برش در مخازن هیدروکربنی و توسعه یک نرم افزار بر اساس آن

به‌منظور دستیابی به بازده مناسب برای تولید از مخازن هیدروکربوری، محاسبه حجم اولیه هیدروکربن ضروری است. بنا به تعریف، حجم خالص (بخش خالص) ضخامت لایه متخلخل و تراوای سنگ مخزن است که دارای هیدروکربور اقتصادی باشد. ضخامت بخش مولد[1] یا خالص با ضخامت کلی مقایسه می شود و به عنوان نسبت خالص به کل[2] شناخته می شود. نسبت خالص به کل یک پارامتر مهم در محاسبات حجمی ذخیره هیدروکربن درجا، تهیه طرح توسعه میدان، طراحی تاسیسات سطح‌الارضی و فعالیت های تحت‌الارضی می باشد. ممکن است بخشی از هیدروکربن موجود در مخزن به دلایل متعدد امکان تولید نداشته باشد. پس حجم آن بخش از هیدروکربن نباید به‌عنوان هیدروکربن اولیه ی قابل تولید مخزن در نظر گرفته شود. لذا از نسبت خالص به کل برای بیان و یا نمایش بخشی از سنگ مخزن که در تولید مشارکت موثر دارد، استفاده خواهد شد. این نسبت به وسیله اختصاص حد برش در نمودارهای پتروفیزیکی و سپس کاربرد آن برای محاسبه بخش خالص استفاده می شود.
در مطالعه حاضر روش های مرسوم و نوین محاسبه حد برش برای پارامترهای مختلف پتروفیزیکی و مخزنی از جمله تخلخل، اشباع آب، حجم شیل، تراوایی، پویایی و شعاع حفره مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در ادامه، الگوریتم‌های محاسبه حد برش با روش های مرسوم و روش های نوین ارایه شده و همه روش ها در قالب یک نرم‌افزار جامع ارایه شده است. به‌کمک نرم‌افزار تعیین حدود برش برای مخازن هیدروکربوری (UT-CDP) به‌صورت یک نرم‌افزار یکپارچه گرافیکی می‌توان حد برش را با روش های مختلف انجام دهد محاسبه نمود و نتایج به‌دست آمده را با نتایج تست‌های مخزنی و تولید مقایسه کرده، از نتایج آن  در تمام مراحل مطالعات مخزن استفاده نمود. نرم‌افزار مورد نظر در دو میدان تولیدی اجرا گردید و نتایج به‌دست آمده با نتایج تولید میدان مطابقت داشت.