ارزیابی سلامت رویشگاهی در سه طبقه ارتفاعی مراتع شمال سبلان

هدف این تحقیق ارزیابی سلامت مراتع شمالی سبلان در سه طبقه ارتفاعی (کمتر از 1500، 1500 تا 2100 و 2100 تا 2700 متر) که نماینده مراتع روستایی، روستایی-عشایری و عشایری می باشند، با استفاده از روش آنالیز عملکرد چشم انداز (LFA) در استان اردبیل بود. برای نمونه برداری 3 ترانسکت 50 متری در هر طبقه ارتفاعی با توجه به یکنواختی عرصه و پراکندگی لکه ها مستقر شد. با استفاده از روش LFA سه ویژگی پایداری، نفوذپذیری و چرخه عناصر غذایی با استفاده از 11 شاخص سطح خاک تعیین شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها با استفاده از روش LFA در محیط نرم افزار Excel با استفاده از دستورالعمل تانگوی و هیندلی انجام شد. شاخص پایداری خاک در طبقه ارتفاعی سوم برای فرم های رویشی بیشتر از طبقه ارتفاعی اول و دوم بود و اختلاف معنی دار داشته (05/0<P)، ولی بین فرم های رویشی طبقه ارتفاعی اول و دوم اختلاف معنی داری مشاهده نشد. مقایسه شاخص های نفوذپذیری و چرخه عناصر غذایی هر سه طبقه ارتفاعی در فرم های رویشی اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0>P). شاخص پایداری در طبقه ارتفاعی سوم (35/72) و دوم (75/48)، شاخص نفوذپذیری در طبقه ارتفاعی سوم (31/73) و اول (99/15) و شاخص چرخه عناصر غذایی در طبقه ارتفاعی سوم (75/78) و اول (12/10) به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقدار بودند. در کل وضعیت طبقه ارتفاعی سوم از نظر سلامت مرتع بهتر از دو طبقه دیگر بود. به طوری که با بررسی ویژگی های عملکردی لکه های اکولوژیک مرتع می توان معرف های گیاهی موثر در سلامت مراتع را شناسایی کرد و اقدامات مدیریتی مناسبی را برای حفظ آن انجام داد.