تنوع ژنتیکی گاماروس در رودخانه های شرق استان تهران با استفاده از توالی یابی ژن CO1 میتوکندریایی

خانواده گاماریده از شاخص ترین و متنوع ترین خانواده های راسته دوجورپایان هستند. دوجورپایان غذای اصلی بسیاری از گونه های ماهی هستند و نسبت به آلودگی محیطی حساسیت بالایی دارند، بنابراین دارای اهمیت اقتصادی و اکولوژیکی می باشند. به دلیل تفاوت در ویژگی های ریخت شناسی و اکولوژیکی گونه های مختلف، گام اول شناسایی گونه های آن هاست. جمع آوری و شناسایی گونه ای جنس Gammmarus در رودخانه های شرق استان تهران، یعنی جاجرود، حبله رود و لار هدف اصلی این مطالعه می باشد. برای این منظور 10 ایستگاه نمونه برداری در بخش های مختلف رودخانه های جاجرود، حبله رود و لار انتخاب شد. نمونه برداری به صورت فصلی از مهر ماه 1392 تا تیر ماه 1393 انجام شد. از هر ایستگاه 20 نمونه با استفاده از نمونه بردار درج (dredge) جمع آوری، در الکل اتانول 96 تثبیت و برای انجام مراحل بعدی به آزمایشگاه منتقل گردید. شناسایی با استفاده از کلیدهای شناسایی موجود تا سطح گونه انجام شد و نتایج نشان داد که همه نمونه ها متعلق به گونه Gammarus komareki می باشند. پس از انجام عملیات شناسایی، بررسی های مولکولی با استخراج DNA، بررسی کیفیت آن، جداسازی ژن میتوکندریایی ناحیه CO1 به وسیله پرایمر یونیورسال تحت شرایط PCR و در انتها توالی یابی انجام شد. پس از انجام توالی یابی نتایج آن با ژن های موجود در بانک جهانی ژن (GenBank) مقایسه شد. سپس توالی های نمونه های مناطق مختلف با هم مقایسه گردید و درخت فیلوژنی ترسیم شد. این تحقیق نشان داد کهG. komareki دارای جمعیت های متنوعی در رودخانه های شرق استان تهران می باشد. با این که از نظر ریخت شناسی تفاوت عمده ای در این جمعیت ها مشاهده نشد. هم چنین فراوانی آن در ایستگاه های مختلف متفاوت بود که بیانگر اختلاف شرایط محیطی رودخانه ها بود.