نانوکامپوزیت پلی پروپیلن EPDM//نانو رس: مروری بر میکروساختار و ویژگی های مکانیکی، نفوذپذیری و الکتریکی

بهره گیری از نانو مواد مانند نانو رس، یکی از کارآمدترین روش ها برای بهبود ویژگی های کامپوزیت پلی پروپیلن (PP)-ترپلیمر اتیلن پروپیلن دی ان مونومر (EPDM)، است. در این مطالعه، پس از معرفی PP، EPDM، آلیاژ PP/EPDM و نانوکامپوزیت /PP/EPDM نانو رس (PEN)، به بررسی نتیجه های به دست آمده از مطالعه های صورت گرفته بر روی نانوکامپوزیت های PEN، شامل بررسی روش های تهیه، تاثیر اصلاح و اعمال درصدهای مختلف نانو رس بر ویژگی های مکانیکی، الکتریکی، نفوذپذیری و ریزساختار نانوکامپوزیت PEN تهیه شده به وسیله ی اکسترودر دوپیچه، تکامل میکروساختار نانوکامپوزیت PEN در طول مسیر اکسترودشدن در اکسترودر دوپیچه و درنهایت تغییر شکل نانوکامپوزیت PEN در اثر اعمال نیروی فشاری و برشی پرداخته می شود.بر اساس نتیجه های یادشده، ویژگی های کششی نانوکامپوزیت های PEN دارای حداکثر 5 درصد وزنی نانو رس در مقایسه با آمیزه ی خالص، به دلیل تغییر در ویژگی های فصل مشترک و ایجاد محدودیت در حرکت و جابه جایی زنجیرهای پلیمری، به واسطه ی وجود ذره های خارجی، بهبود پیدا می کند. استفاده از 5 درصد نانوذره ی رس، نفوذپذیری نانوکامپوزیت نهایی را به میزان 6 درصد، نسبت به اکسیژن، مقاومت الکتریکی حجمی را تا 70 درصد و ثابت دی الکتریک را به میزان 6 درصد کاهش می دهد. هم چنین دمای انتقال شیشه ای و مقاومت به شعله را به میزان 100 درجه ی سانتی گراد افزایش می دهد. روشن است که افزایش و استحکام و مدول کششی، به درجه ی پراکندگی لایه های نانو رس در محمل پلیمری وابسته است و هرچه درجه ی پراکنش ساختار بیشتر باشد، احتمال رسیدن به ساختار پراکنشی بیشتر می شود و در نتیجه به بالاترین کیفیت مطلوب نانوکامپوزیت خواهیم رسید. هم چنین بهترین روش تهیه ی نانوکامپوزیت، استفاده از اکسترودر دوپیچه است، به طوری که تمامی اجزا به طور هم زمان وارد اکسترودر شوند.