اختلال شخصیت وسواسی و کمالگرایی: بررسی مروری

اختلال شخصیت وسواسی که برای اولین بار تقریبا بیش از 100 سال پیش توسط فروید توصیف شد، به عنوان رایج ترین اختلال شخصیت در بین جمعیت عمومی شناخته شدهاست. این اختلال، با تخریب حداقل عملکرد روانی اجتماعی  و کاهش کیفیت زندگی رابطه دارد  و بار اقتصادی قابل توجهی را تحمیل می کند. اختلال شخصیت وسواسی در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به عنوان الگوی نافذی از اشتغال ذهنی با نظم و ترتیب، کمال گرایی و کنترل ذهنی، دست دادن انعطاف پذیری، سعه صدر و کارایی تعریف شده است که از اوایل بزرگسالی شروع و در حوزه های گوناگون دیده می شود. کمال گرایی به عنوان تمایلی برای تنظیم و پیگیری معیارهای بالای غیرواقع بینانه و خودارزیابی های کاملا انتقادی، یکی از ویژگی های مهم اختلال شخصیت وسواسی است. در مطالعه ی حاضر، اختلال شخصیت وسواسی با تاکید بر کمال گرایی به عنوان یکی از ویژگی های مهم آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسی از این نقطه نظر حمایت می کند که در مشکلاتی که شک داشتن در مورد کارها و نگرانی در مورد اشتباه کردن وجود داشته باشد، تمرکز بر درمان برای کمال گرایی، می تواند به پاسخ های درمانی بهتر منجر شود. درک سایر متغیرهای مداخله کننده به نتایج پژوهش ها و کارهای بالینی کمک خواهد کرد.