کاهش اسپکل در تصاویر راداری با دریچه ی گشایش مصنوعی در حوزه ی موجک با بکارگیری وابستگی های درون مقیاسی و بین مقیاسی

تصاویر راداری با دریچه‏ی‏ گشایش مصنوعی (SAR) به طور ذاتی متاثر از پدیده‏‏ای نویز مانند به نام اسپکل هستند که ماهیت تمامی سیستم‏های همدوس است. حضور اسپکل در تصویر SAR سبب کاهش عملکرد کاربردهایی نظیر طبقه‏بندی، قطعه‏بندی، تشخیص تغییرات و مانند آنها می‏شود، در نتیجه لازم است تا اثر آن کاهش یابد. به طور کلی، دو روش عمده برای کاهش اسپکل در تصاویر SAR وجود دارد، روش چندمنظر‏سازی در زمان تشکیل تصویر و روش‏های مبتنی بر فیلترهای مکانی پس از تشکیل تصویر و در مرحله پیش پردازش. چندمنظر‏سازی تصویر سبب کاهش قدرت تفکیک مکانی آن می‏شود، همچنین عملکرد فیلتر‏های مکانی وابسته به اندازه و جهت پنجره‏ی مورد استفاده در آنها است. برای غلبه بر این محدودیت‏ها، می‏توان از روش‏های مبتنی بر آنالیز چند تجزیه‏ای مانند تبدیل موجک استفاده نمود. در این مقاله، با در نظر گرفتن وابستگی درون‏مقیاسی و بین‏مقیاسی ضرایب موجک و با به کارگیری برآوردگر Maximum a Posteriori (MAP)، روشی برای کاهش نویز ضرایب موجک ارائه شده است. توزیع نویز در حوزه‏ی موجک و ضرایب بدون نویز موجک به ترتیب، توابع چگالی احتمال گوسین دوتایی و توزیع لاپلاس متقارن مدور دوتایی در نظر گرفته شدند. روش پیشنهادی، با فیلتر‏های مکانی Lee و Frost و همچنین روش‏های حدآستانه‏گذاری VisuShrink، SureShrink و BayesShrink مقایسه شد. برای ارزیابی کمی این روش‏ها از شاخص‏ PSNR و شاخص حفظ لبه‏ی  برای داده‏ی شبیه‏سازی شده و از شاخص ENL برای داده‏ی واقعی استفاده شد. با توجه به مقادیر به دست آمده برای شاخص‏های PSNR و  در تصاویر شبیه‏سازی شده، روش پیشنهادی در کاهش اسپکل و حفظ لبه‏های تصویر نسبت به فیلترهای مکانی و روش های حدآستانه‏گذاری در حوزه‏ی موجک دارای برتری نسبی بود. همچنین بر اساس شاخص ENL در تصاویر واقعی، می‏توان گفت که روش پیشنهادی برتری قابل ملاحظه‏ای نسبت به سایر روش‏ها در کاهش اسپکل از مناطق همگن از خود نشان داد.