اثرات پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید جیره بر روی عملکرد رشد و مورفولوژی روده در ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio)

این مطالعه به منظور بررسی سطوح مختلف پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید بر شاخص های رشد و مورفولوژی روده ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio) طراحی و اجرا گردید.بدین منظور تعداد 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 28/0 ± 88/4 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد با جیره پایه (فاقد گالاکتو الیگوساکارید)، گروه های دوم، سوم و چهارم به ترتیب با جیره های حاوی 0، 5/0، 1 و 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید به ازاء هر کیلوگرم جیره غذایی به مدت شش هفته تغذیه شدند. در انتهای آزمایش شاخص های رشد (شامل وزن نهایی، ضریب رشد، ضریب تبدیل غذا) محاسبه گردید. علاوه براین از روده ماهیان قرمز نمونه برداری به عمل آمد و میانگین طول ، عرض و سطح جذب پرزهای روده در هر تیمار مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار تیمار 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید بر افزایش طول و عرض و سطح جذب پرز روده بود (05/0 p <). در حالیکه اختلاف معنی داری در شاخص های رشد مشاهده نشد. با توجه به تاثیر معنی دار پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید در افزایش سطح جذب روده ماهیان قرمز و هم چنین افزایش نسبی شا خص های رشد در ماهیان تغذیه شده با گالاکتو الیگوساکارید نسبت به تیمار شاهد، بنظرمی رسد این ماده می تواند بعنوان یک عامل محرک رشد و تغذیه در جیره غذایی ماهیان قرمز زینتی مورد استفاده قرار گیرد.