ارتباط بارکار ذهنی با شکست شناختی شغلی در پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه

بار کار ذهنی استرسوری قابل توجه در حرفه پرستاری است واسترس می تواند زمینه ای برای بروز مشکلات شناختی و شکست شناختی شغلی باشد. با این حال، ارتباط بارکاری و شکست شناختی مبهم است. لذا، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بار کار ذهنی و شکست شناختی شغلی پرستاران بخش ویژه انجام شد. این پژوهش تحلیلی مقطعی بر روی 176 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه مراکز درمانی شهر رشت در سال 1396 انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل اطلاعات فردی و شغلی ، پرسشنامه های استاندارد بار کار ذهنی (NASA-TLX) و شکست شناختی شغلی(OCFQ) بود. داده ها توسط نرم افزارSPSS21 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی من ویتنی، کروسکال والیس و همبستگی اسپیرمن تحلیل گردید. اکثریت نمونه ها زن (2/93درصد)، با میانگین سنی 05/7 ± 85/35 سال، متاهل (71درصد) و دارای مدرک کارشناسی (2/92درصد)، شاغل در بخش ICU (71درصد) ، استخدام رسمی (2/64درصد) با میانگین سابقه کار 06/7 ± 21/12سال (9/86درصد) بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات بارکارذهنی (41/16±.95/59) و شکست شناخت شغلی (06/17± 31/70) بود. بین نمره شکست شناختی شغلی با بار کار ذهنی همبستگی آماری مثبت و معنی داری (272/0 r= ، 001/0 p<) مشاهده شد. با توجه به وجود ارتباط بار کار ذهنی با شکست شناختی شاید بتوان با تدوین راهکارهایی جهت کاهش بار کارذهنی و درنظرگرفتن عوامل مرتبط با آن در برنامه ریزی نیروی انسانی شاغل در بخش های ویژه سطح ایمنی بیمار و نهایتا کیفیت مراقبت از بیماران را بهبود بخشید.