تاثیر تمرینات ژیمناستیک بر کارکردهای توجه کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

 اختلال هماهنگی رشدی وقتی رخ می دهد که در رشد مهارت های حرکتی تاخیر بیفتد، یا در انجام حرکات هماهنگ مشکلاتی بروز کند، عملکرد کودک مبتلا به این اختلال در فعالیت های روزمره ای که نیازمند هماهنگی حرکتی است، پایین تر از سطح مورد انتظار برای سن و هوش اندازه گیری شده آن است و به دلیل بیماری های جسمانی و روان شناختی نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر کارکرد توجه کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی رشدی 8 تا 10 ساله شهر تهران بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی بود. 34 کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی 8-10 ساله، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار تحقیق جهت غربالگری‏‏، پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون بودند. همچنین جهت ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامه ی عصب-روان شناختی کانرز استفاده شد. سپس گروه آزمایش برنامه حرکتی مداخله ای ژیمناستیک را برای هشت هفته دریافت کردند. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره در سطح معنا داری 0.001p ≤ انجام شد. بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری در تمامی متغیرهای کارکرد توجه (p<0/001, F=330/265a) مشاهده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینی ژیمناستیک می تواند بر بهبود کارکرد توجه کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی موثر باشد. از این رو به مدارس پیشنهاد می شود که با استفاده از تمرینات ژیمناستیک می توان به کاهش اختلال کارکرد توجه در این کودکان کمک کرد.