سیاست گذاری آینده محور و امنیت ملی: نقش متغیرهای زمینه ای ملی

کارآمدی دولت و حاکمیت عمدتا به نتایج و پیامدهای سیاست گذاری ها در جامعه بستگی دارد و پیامدهای مثبت سیاست گذاری ها هم از طریق ایجاد رضایت عامه، منجر به ارتقای امنیت ملی می شود. بدون شک، تحقق بخش بزرگی از امنیت ملی باکیفیت نظام اداری کشور و نحوه سیاست گذاری، مرتبط است. در این مقاله از راهبردی به نام "سیاست گذاری آینده محور" در دولت باهدف ایجاد تحول در نظام اداری و سپس تامین رضایت عامه یادشده است. پیامد تحقق سیاست گذاری آینده محور در لایه های مدیریت دولتی کشور، ایجاد ثبات اجتماعی و امنیت است که طی فرایندهایی اتفاق می افتد، در همین راستا ابتدا، ابعاد سیاست گذاری آینده محور از طریق مصاحبه با 10 نفر از کارگزاران دولت دهم و یازدهم شناسایی شد و سپس از ایشان خواسته شد تا متغیرهای کلان ملی موثر بر سیاست گذاری آینده محور را معرفی و تبیین کنند. متن مصاحبه ها از طریق فن تحلیل محتوای تلخیصی، مرور شد و باعرضه مفاهیم استخراجی به ادبیات سیاست گذاری، شش مفهوم برونگرایی، شواهد گرایی، تویمانی، پیش نگری، درس آموزی و نوآوری به عنوان ابعاد سیاست گذاری آینده محور شناسایی شد. در بعد شرایط کلان موثر بر اجرای سیاست گذاری آینده محور نیز، پنج مقوله اصلی مشتمل بر شرایط بین المللی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناورانه، شناسایی شده است. نگارندگان معتقد هستند که اجرای راهبرد سیاست گذاری آینده محور در حوزه امنیت ملی می تواند به ظرفیت سازی در این حوزه منجر شود.