حقوق معاهدات امنیتی در جمهوری اسلامی ایران

انعقاد معاهدات امنیتی معمولا توسط بازیگرانی انجام می شود که دارای ویژگی کنش گری هستند؛ به عبارت دیگر، کشورهایی که در شرایط انفعال قرار دارند و یا فاقد ابزار و قابلیت موثر برای نقش آفرینی بین المللی و یا دفاع از خود هستند، قادر نخواهند بود تا شرایط شکل گیری و سازماندهی معاهدات امنیتی را مهیا سازند؛ بنابراین یکی از روش های تقویت صلح و امنیت در سطح ملی؛ معاهداتی است که جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورها و در راستای مسائل مختلف و متفاوت منعقد می کند. معاهدات امنیتی در جمهوری اسلامی ایران از مقولات حاکمیتی است و از ضوابط و مبانی خاصی برخوردار است و در راستای تضمین امنیت ملی منعقد می گردد. جرائم بر ضد امنیت ملی به دلیل مسائل حاکمیتی از اهمیت و ویژگی خاصی برخوردار بوده و انعقاد معاهدات امنیتی با دیگر کشورها می تواند از این جرائم جلوگیری نماید. این نوشتار برآن است تا به صورت قیاسی و بر اساس یک نمودار شطرنجی و با یک روش توصیفی تحلیلی به تشریح حقوق معاهدات امنیتی در جمهوری اسلامی ایران بپردازد.