مطالعه اثرات مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بر جوامع درشت بی مهرگان کف زی بر اساس شاخص های زیستی نهر زرین گل- استان گلستان

یکی از معضلات رودخانه ها و نهرهای ایران خروجی پساب مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان به داخل آن ها است. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین میزان آلودگی آلی نهر زرین گل در ایستگاه های نمونه برداری شده، با استفاده از شاخص زیستی، هیلسنهوف و BMWP وASPT می باشد. نمونه برداری از درشت بی مهرگان کف زی این رودخانه توسط نمونه بردار سوربر، طی دو فصل از 6 ایستگاه در محل های ورودی، خروجی و 500 متر بعد از هر مزرعه در سه تکرار انجام شد. در مجموع 2179 نمونه از بزرگ بی مهرگان کف زی شناسایی شدند که به 15 جنس، 30 خانواده و 8 راسته تعلق داشتند. نتایج نشان داد که پساب مزارع پرورش ماهی تاثیر معنی داری بر پارامترهای نیترات و اکسیژن محلول آب داشته است. همچنین بیشترین امتیاز شاخص BMWP و ASPT مربوط به ایستگاه اول در فصل زمستان به دست آمد؛ درحالی که کمترین امتیاز به ایستگاه پنجم و دوم (بعد از خروجی پرورش ماهی) در فصل بهار تعلق گرفت که در طبقه متوسط از نظر کیفیت آب است. بیشترین امتیاز شاخص هیلسنهوف در ایستگاه دوم (31/5) فصل زمستان، کیفیت آب در کلاسه نسبتا ضعیف قرار دارد. نتایج کلی از کاهش خانواده های حساس به آلودگی و شاخص های زیستی نشان داد، ایستگاه های بلافاصله بعد از مزارع از آلودگی بیشتری نسبت به قبل آن ها برخوردار بوده که نشانگر کاهش کیفیت آب است.