تاثیر ارتفاع از سطح دریا بر فراوانی و ترکیب تجدیدحیات گونه های درختی در توده های جنگلی طبیعی منطقه آستارا

برای بررسی وضعیت کمی و ترکیب تجدیدحیات گونه های درختی در جنگل های طبیعی منطقه آستارا، مناطق کمتردست خورده، واقع در حوضه یک آستارا، مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداری به روش منظم تصادفی با قطعات نمونه دایره ای با مساحت یک آر انجام و داده های مربوطه در کل طبقات ارتفاعی (500-1700 متر از سطح دریا) با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که تعداد در هکتار تجدیدحیات کل گونه های درختی با افزایش ارتفاع از سطح دریا افزایش یافت و بین تعداد در هکتار زادآوری گونه های ممرز و راش و میانگین زادآوری کل گونه ها با ارتفاع از سطح دریا همبستگی معنی داری وجود دارد. بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر و کمترین تعداد تجدیدحیات در طبقه قطری 5/2 - 5/7 سانتی متر مشاهده شد. در بین گونه های مورد بررسی، در ارتفاع 600 متر از سطح دریا، بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه قطری 0- 5/2 سانتی متر مربوط به ممرز و در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر، متعلق به شیردار بود. در ارتفاع 1000 متر از سطح دریا، بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر، متعلق به ممرز بود. در سایر موارد، گونه راش بیشترین فراوانی تجدیدحیات را داشت. بدین ترتیب بیش از 75 درصد تجدیدحیات متعلق به گونه راش و بیش از 10 درصد زادآوری مربوط به گونه ممرز بوده و در مجموع، گونه های راش، ممرز و توسکا بیش از 90 درصد ترکیب زادآوری منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص داده اند.