سینرگوژی در آموزش

این پژوهش با روش تحلیلی و بررسی اسنادی به دنبال این است که رویکرد سینرگوژی در آموزش را بررسی نماید. آموزش یک مفهوم پیچیده و بخشی از زندگی ماست. آموزش شامل تغییر باورها و عادات یک یادگیرنده و تشویق یادگیرندگان به یادگیری مطالب برای هدف های خاص است. امروزه رویکرد آموزش از مدرس محور بودن به سوی یادگیرنده محور بودن در حرکت است، به طوری مدرس، نقش تسهیل کننده یادگیری را در آموزش بر عهده دارد. سینرگوژی به عنوان رویکردی جدید در آموزش یادگیرندگان است که با استفاده از روش یادگیری مشارکتی، یادگیری را برای فراگیران تسهیل می کند و از این طریق هم افزایی در یادگیری را افزایش می دهد. یافته های حاصل از بررسی اسناد نشان داد کلاس درس در رویکرد سینرگوژی به میزان قابل ملاحظه و قابل توجهی در تمامی زمینه ها فعال و باانگیزه بوده و مدرسان در اکثر فعالیت ها به یادگیرنده ها کمک می نمایند. همچنین مسئولیت یادگیری را بر دوش یادگیرندگان قرار می دهد. در نهایت، این رویکرد، یک جایگزین مناسب برای رویکردهای پداگوژی و آندراگوژی جهت نقاط ضعف هر دو است و محدودیت های هیچ کدام را ندارد و باعث خواهد شد که یادگیرنده ها در ارزشیابی های بین المللی و داخلی، عملکرد و رشد بهتری داشته باشند.