مدل سازی لوجیت چندجمله ای انتخاب شیوه دسترسی زمینی به فرودگاه مطالعه موردی: فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره)

در این پژوهش سعی شده نحوه رفتار مسافران هوایی در انتخاب بین 6 شیوه حمل و نقل مترو، اتوبوس، همسفری (coorpoling)، تاکسی، خودروی شخصی (پارک کردن) و خودروی شخصی (پیاده شدن) درجهت دسترسی زمینی به فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران مورد بررسی قرار گیرد. جمع آوری اطلاعات این پژوهش در 3 روز از تابستان 1393 انجام شده و به منظور مدل سازی از مدل لوجیت چندجمله ای (multinomial logit model) استفاده شده است. پیمایش مذکور در قالب رجحان بیان شده (stated preference) به شکل مصاحبه حضوری در فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران انجام گرفته است. تعداد پرسش نامه های جمع آوری شده 257 عدد بوده و مقدار اعتبارسنجی (validation) داده ها 34% می باشد. از مهم ترین نتایج این پژوهش می توان به این موضوع اشاره کرد که درصد بسیاری از مسافران فرودگاه امام خمینی از درآمد (حدود 90% مسافران درآمد بالای 1.5 میلیون تومان در ماه دارند) و مالکیت خودروی (حدود 92% مسافران حداقل 1 خودرو در خانواده شان دارند) بالایی برخوردارند و با در نظرگیری نتیجه به دست آمده برای این مسافران که تمایلی به استفاده از مترو ندارند، افزایش زمان سفر و هزینه های حمل و نقل شخصی (مثل افزایش هزینه پارکینگ) و در مقابل سرویس دهی بسیار بالاتر مترو (مثل فراهم کردن توشه بار، اعتمادپذیری و کاهش زمان سفر) مسافران فرودگاه امام خمینی را متمایل به استفاده از مترو می کند.