بررسی کارآیی نانو ذره ی اکسید روی (ZnO) برای حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول های آبی

آنتی بیوتیک ها به دلیل خاصیت تجمعی، باعث ایجاد مشکلات عمده در انسان و محیط زیست می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی کارآیی نانو ذره ی اکسید روی (ZnO) برای حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول های آبی می باشد.

 در این مطالعه ی تجربی، تاثیر پارامترهایی مانند pH محلول (3، 5، 7، 9، 11)، غلظت آنتی بیوتیک (250-10 میلی گرم در لیتر)، زمان تماس (120-10 دقیقه) و دوز نانوذره (01/0، 02/0، 04/0، 06/0، 08/0 و 1 گرم در لیتر) در تجزیه ی آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین، مورد بررسی قرار گرفت. در هر مرحله با ثابت نگه داشتن پارامترها و متغیر بودن یک پارامتر، آزمایشات انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که pH اولیه ی محلول، در فرایند حذف آنتی بیوتیک، پارامتر اصلی می باشد. مقدار بهینه ی pH برابر با 7 به دست آمد که مقدار حذف در این pH برابر 93/53 درصد می باشد. همچنین پارامترهای زمان تماس، در مدت 60 دقیقه برابر با 93/55 درصد و دوز نانوذره در غلظت 0/01 گرم در لیتر برابر با 92/60 درصد به دست آمد.

 نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که فرایند استفاده از نانوذره اکسیدروی در حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین، موثر می باشد.