اثر بازخورد هنجاری(مثبت و منفی)بر تعادل ایستا و پویا در کودکان8تا13ساله ژیمناستیک کار

هدف پژوهش حاضربررسی اثر بازخورد هنجاری مثبت و منفی بر تعادل ایستا و پویا در کودکان8تا13ساله ژیمناست کار است.

پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی ،30کودک ورزشکار در دامنه ی سنی 8 تا 13سال به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.از آزمون های تعادل ایستای لک لک و تعادل پویای بس برای اندازه گیری داده ها استفاده شد.برای تحلیل توصیفی داده ها از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل استنباطی از و از آمار استنباطی ANOVA(3.3) در سطح معنی داری 05/ 0 و از SPSS 19 برای تحلیل های آماری استفاده شده است.

نتایج نشان داد درمرحله ی اکتساب در تعادل ایستا بین گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.05,F:5.8,df:18). هر دو گروه بازخورد هنجاری بهتر از گروه کنترل بودند. در مرحله ی یادداری در تعادل ایستا تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده شد.اما این تفاوت تنها بین گروه های بازخورد و گروه کنترل وجود داشت (p<0.05, F:9.9, df:18). در تعادل پویا تفاوت معناداری بین گروه ها در مرحله اکتساب و یادداری مشاهده نشد ((p>0.05, Fe:0.20,Fy:1.38, df:18.

نتایج نشان دادند که بازخور هنجاری موجب بهبود عملکرد کودکان ژیمناست در تعادل ایستا می شود.اما نوع بازخورد(مثبت و منفی) اثری بر عملکرد کودکان ژیمناست در تعادل ایستا نداشت.بر اساس تحقیقات نقش بازخورد در اجرای حرکتی به خوبی مشخص شده است. کلید واژه ها: بازخورد هنجاری مثبت و منفی، تعادل ایستا ،تعادل پویا، ژیمناست کار