بافت های اسکلتی، میکرواسپینیفکس و هاریسیت در سیل ها و گدازه های کماته ایتی پالئوزوئیک بالایی مشهد- ویرانی، شمال خاوری ایران

بافت های اسکلتی، میکرواسپینیفکس و هاریسیت به عنوان نخستین شواهد بارز از وجود گدازه ها و سیل های کم عمق کماته ایتی در همتافت مشهد- ویرانی گزارش شده اند. این همتافت که تاکنون به عنوان توالی افیولیتی منظور شده است، از نظر سنگ شناسی شامل سیل های ورلیتی- گابرویی و پیروکسنیتی ، سیل ها و دایک های آمفیبول گابرویی و روانه های تفریق یافته کماته ایت بازالتی با بافت های میکرواسپینیفکس است که در تناوب با لایه های رسوبی دگرگون شده پالئوزوئیک بالایی قرار دارند. برای نخستین بار، بافت های ناتعادلی اسپینیفکس و هاریسیت در این سیل های کم عمق ورلیتی- گابرویی و سنگ های خروجی یافت و گزارش شده اند. نرخ سردشدگی و گرادیان حرارتی در سنگ های خروجی و ابرسیر شدگی، گاززدایی و اختلاط ماگمایی در سنگ های نفوذی کم عمق از مهم ترین عوامل ایجاد بافت های ناتعادلی بوده اند. بررسی های دما- فشارسنجی بر روی آمفیبول گابروهای این همتافت بیانگر فشار میانگین 4/2 کیلوبار و دمای میانگین 1222 درجه سانتی گراد برای تبلور آنهاست که با شواهد صحرایی، سنگ نگاری و شرایط تبلور این گونه از ماگماها کاملا سازگار است.