وضعیت کادر امدادی در مخاصمات مسلحانه از دیدگاه اسلام و حقوق بشردوستانه بین المللی

تامل بر سوابق جنگ ها و مخاصمات صد ساله اخیر مبین آن است که بعضا طرفین جنگ از ابزارها و تاکتیک هایی بهره برده اند که مغایر اصول حقوقی می باشد، از جمله بکارگیری خدعه در استفاده، پوشش و آرم کادر امدادی برای نیروهای رزمنده جهت یورش به دشمن و یا هدف قرار دادن مراکز و نیروهای امدادی و پزشکی. این در حالی است که به واسطه ی اصول متعدد حقوق بشردوستانه از جمله اصل تفکیک و البته تاکیدات صریح اسلامی در قرآن و سنت نبوی، طرفین درگیر در انتخاب روش ها و وسایل جنگی محدود بوده و استفاده از سلاح ها و روش های جنگی ای که ماهیتا باعث ایجاد رنج غیرضروری و زاید می شوند، ممنوع پنداشته شده است. در عین حال، مسئله ی تحقیق حاضر آن است که قلمروی تعهد طرفین درگیر به تفکیک میان اهداف غیرنظامی خصوصا مکان های استقرار، بناها و گروه های پزشکی و امدادی چگونه است؟ لذا با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش گردآوری کتابخانه ای اطلاعات، تلاش خواهد شد تا فرضیه تقدم و البته احترام و مصونیت کادر امدادی در اسلام اثبات گردد. نص قرآن، روایات و البته سنت نبوی در قلمرو حقوق اسلامی و عرف، اصول کلی حقوقی و معاهدات متعدد بین المللی از جمله کنوانسیون های چهارگانه ژنو و پروتکل های الحاقی آن، احترام و مصونیت کادر امدادی را مورد تاکید قرار داده اند.