بررسی رابطه بین مدل های کیفیت گزارشگری مالی، زمانبندی تعهدات، کارایی و عدم کارایی سرمایه گذاری

در این پژوهش تاثیر مدل های کیفیت گزارشگری مالی و زمانبندی تعهدات بر کارایی سرمایه گذاری و همچنین اثر زمانبندی تعهدات بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی با کارایی و عدم کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران بررسی می شود. برای آزمون این تاثیر 80 شرکت در بازه سال های 1386 الی 1395 بررسی و با استفاده از نرم افزار Eviews داده ها تجزیه وتحلیل گردید. در این پژوهش برای محاسبه کیفیت گزارشگری مالی از سه روش مجزا (درآمد احتیاطی، اقلام تعهدی اختیاری، کیفیت اقلام تعهدی سرمایه درگردش) و روش ترکیبی آنها استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر مثبت و معنادار دارد . کیفیت گزارشگری مالی بر بیش سرمایه گذاری وکم سرمایه گذاری  تاثیری ندارد. افزایش نسبت بدهی کوتاه مدت به کل بدهی ها باعث افزایش کارایی سرمایه گذاری می شود . افزایش سررسید بدهی تاثیری برکم سرمایه گذاری و بیش سرمایه گذاری ندارد. سایر یافته های تحقیق نشان می دهد که سررسید بدهی اعم از کوتاه مدت یا بلندمدت تاثیری بر رابطه کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری ندارد.