بررسی مقایسه ای بین تاب آوری با رضایتمندی زندگی در زنان عادی و زندانی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه بین تاب آوری و رضایتمندی زندگی در زنان عادی و زندانی انجام شده است. روش پژوهش حاضر علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان زندانی و غیر زندانی شهر اصفهان در سال 1395 می باشد. 280 نفر (140 زن زندانی و 140 زن عادی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های تاب آوری کانر و دیویسون (2003) و رضایت از زندگی داینر (1985) استفاده گردید. داده ها از نظر توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) و با کمک نرم افزار SPSSتحلیل شدند. بین تحمل عاطفه منفی با رضایت از زندگی در زنان زندانی و بین زیرمقیاس کنترل و شایستگی فردی با رضایت  از زندگی در زنان عادی رابطه ی معنی داری یافت گردید (05/0P<). یافته های تحلیل واریانس نشان داد که در مولفه ی شایستگی فردی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش تغییر مثبت و مولفه ی رضایت از زندگی بین دو گروه زنان زندانی و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<).   بنا بر نتایج در مولفه ی شایستگی فردی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش تغییر مثبت و مولفه ی رضایت از زندگی بین دو گروه زنان زندانی و عادی تفاوت معنی داری وجود دارد.