اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط متقابل بر دل زدگی زناشویی و صمیمیت زوجین

تحلیل ارتباط متقابل، تصویری از ساختار روان شناختی انسان ها به ما ارائه می دهد که می توان از آن برای افزایش صمیمیت و کاهش دلزدگی زناشویی استفاده کرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر تحلیل ارتباط متقابل بر دل زدگی زناشویی و صمیمیت زوجین انجام شد. جامعه آماری این مطالعه بالینی شامل کلیه زوجین شهر کرمانشاه در سال 1395 بودند که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. تعداد 40 نفر (20 زوج) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها، قبل و بعد از مداخله به پرسش نامه های دل زدگی زناشویی و صمیمیت زناشویی و سوال های مرتبط با ویژگی های جمعیت شناختی پاسخ دادند. مشاوره گروهی با رویکرد تحلیل ارتباط متقابل طی 10 جلسه ی 60 دقیقه ای و به صورت هفتگی اجرا شد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، واریانس) و تحلیل استنباطی (تحلیل کوواریانس) با بهره گیری از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره بین گروه آزمون و شاهد، تفاوت معناداری در نمره کل دلزدگی زناشویی (0001/0< ,P 45/28= (28و1) F)، خستگی جسمی (0001/0< ,P 49/34=(28و1) F)، ازپاافتادن عاطفی (001/0< ,P10/14=(28و1) F) و ازپاافتادن روانی (001/0< ,P 34/11=(28و1) F) وجود دارد.   نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که رویکرد تحلیل ارتباط متقابل توانسته صمیمیت زناشویی زوج ها را افزایش و دلزدگی را کاهش دهد. یافته های این پژوهش می تواند برای تدوین برنامه های آموزشی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.