بررسی اپیدمیولوژی کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن در شهر بیرجند، طی سال های 96-1387

کارسینوم سلول سنگفرشی، از شایع ترین سرطان های ناحیه سر و گردن و جزء ده علت عمده مرگ و میر در جهان است. پیش آگهی این بیماری به علت تشخیص دیرهنگام و گوناگونی در تظاهرات آن، ضعیف می باشد. شرایط محیطی و اقلیمی در سرطان ها نقش دارند؛ به همین دلیل، ضرورت انجام مطالعات اپیدمیولوژیک احساس می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی اپیدمیولوژی ده ساله موارد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن در شهر بیرجند انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، به صورت گذشته نگر بر روی پرونده 111 بیمار مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز از پرونده بیماران استخراج گردید؛ سپس داده ها به وسیله آزمون آماری Chi-square یک طرفه یا Fisher در سطح آلفا مساوی 0/05 تجزیه و تحلیل گردید.

در این مطالعه، میانگین سنی بیماران 9/12±5/60 سال و نسبت مرد به زن 2/08 بود. بیشترین محل درگیری، ناحیه حنجره (1/63%) و پس از آن زبان (1/8%) بود. در افراد سیگاری، درگیری ناحیه حنجره 7/76 درصد و در افراد غیر سیگاری 4/54 درصد بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p=0/04). از بین افراد مورد مطالعه، 1/54 درصد بیماران دارای درجه تمایز متوسط بودند و 55 درصد افراد درگیر، در شهر سکونت داشتند. ضایعات بافتی با تمایز متوسط، در افراد مصرف کننده مواد مخدر به طور معنی داری بیشتر بود (p=0/02).

نتایج این مطالعه نشان داد که کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن طی سال های اخیر در بین مردان بویژه افراد مسن شیوع بیشتری داشته است. بیشترین میزان درگیری در ناحیه سر و گردن، حنجره بود و مصرف دخانیات به طور معنی داری شیوع ضایعات حنجره را افزایش داد.