سنتز چندین نرم کننده آزیدواستری و بررسی تاثیر آن ها بر کاهش مهاجرت نیتروگلیسرین از پیشرانه جامد دوپایه

استفاده از نرم کننده ها در فرمولاسیون پیشرانه های جامد به ویژه پیشرانه های جامد دوپایه اجتناب ناپذیر است. پایه پلیمری پیشرانه های جامد دوپایه، نیتروسلولز می باشد. نرم کننده باعث افزایش انعطاف پذیری، کاهش ویسکوزیته و کاهش دمای انتقال شیشه ای آن می شود. نرم کننده های پرانرژی آزیدو استری، گروهی از نرم کننده های پرانرژی هستند که سازگاری خوبی با اجزای بایندرهای پرانرژی موجود در پیشرانه های جامد دارند. در این مقاله پنج نرم کننده آزیدواستری مختلف اتیلن گلیکول بیس آزیدواستات (EGBAA)، تری متیلن گلیکول بیس آزیدواستات (BAAGTM)، تترامتیلن گلیکول بیس آزیدواستات (TMGBAA')، پنتااریتریتول تتراکیس آزیدواستات (AAPETK) و آزیدو استر چند شاخه ای (HB-AZ) طی دو مرحله تشکیل استر و آزیددار شدن با بازده بین %55-92 با موفقیت سنتز شدند. آزیدو استرهای سنتز شده به وسیله ی طیف سنجی FT-IR و1H-NMR  شناسایی شدند. با بررسی پارامتر های مختلف مشخص گردید که نرم کننده پنتااریتریتول تتراکیس آزیدواستات و آزیدو استر چند شاخه ای در مقایسه با دیگر نرم کننده های آزیدواستری سنتز شده در کاهش مهاجرت نیتروگلیسرین موثرترند.