تحلیل علل پایابی کانون های اسکان غیررسمی در پیرامون کلانشهر شیراز

در کشور ایران جریان سریع شهرنشینی، طی چند دهه ی اخیر اسکان غیررسمی را به دنبال داشته است. این پدیده در حال رشد، مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی فراوانی را در اغلب شهرها به ویژه نواحی پیرامون کلان شهرهای تهران، مشهد، شیراز پدیدار ساخته و به شدت رشد و گسترش یافته است؛ به گونه ای که در حال حاضر بیش از 4/1 جمعیت شهری کشور در سکونتگاه های غیررسمی ساکن هستند، و می توان گفت که پهنه های اسکان غیررسمی در کلان شهرها فراتر از حریم شهر بوده و در نواحی روستایی پیرامونی کلان شهرها نیز کشیده شده است. هدف از این پژوهش تحلیلی بر اسکان غیررسمی در روستای کیان آباد از دهستان قره باغ از توابع بخش مرکزی شهرستان شیراز بوده است. این پژوهش، بر مبنای هدف از نوع کاربردی و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات، از تلفیق روش های اسنادی و میدانی استفاده شده و بر اساس آن با توجه به حجم جامعه آماری روستای کیان آباد (1389 خانوار) و برای تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 300 نفر(سرپرست خانوار) از روستاییان مورد پرسشگری قرار گرفت. پس از تکمیل شدن پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار   spssو کدگذاری پرسشنامه اطلاعات آماری استخراج گردید و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان می دهد که مهم ترین عامل شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی در روستای کیان آباد شیراز، عامل مهاجرت(پایین بودن درامد و تامین مسکن ارزان) است. ازآنجاکه با توجه به نظریات و دیدگاه هایی که مطرح شده بود با توجه به ساکن شدن مهاجران در این روستا یعنی سرزمین مقصد نیز نیازمند برنامه ریزی بهینه و مناسب است. برای حل آن در سرزمین مقصد نیز راهکارهای متعددی ارائه شده است که مواردی مانند ایجاد و گسترش امکانات زیربنایی و خدمات عمومی، مدیریت مناسب زمین و مسکن، امنیت تصرف، گسترش چتر حمایتی، سامان دهی بخش غیررسمی و... را دربرمی گیرد.