اثر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین در جیره های آغازین بر پایه گندم بر عمل کرد، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

به منظور بررسی اثر افزودن سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین به یک جیره کم پروتئین بر پایه گندم بر عمل کرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی، از 280 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای استفاده شده در این آزمایش شامل هفت سطح ترئونین (سطوح 90، 100، 110، 120، 130، 140، و 150 درصد توصیه NRC (1994)) در یک جیره بر پایه گندم بود. مصرف خوراک، اضافه وزن و ضریب تبدیل به طور هفتگی اندازه گیری شد. برای بررسی پاسخ ایمنی، تزریق گلبول های قرمز خون گوسفند (SRBC) و برای بررسی پاسخ حساسیت بازوفیلی پوستی (CBH)، تزریق فیتوهماگلوتینین (PHA) صورت گرفت. در دوره 15 تا 21 روزگی، افزایش سطح ترئونین جیره به بیش از 130 درصد توصیه NRC، سبب کاهش میانگین افزایش وزن شد (05/0>P). کمترین ضریب تبدیل در دوره های 15 تا 21 روزگی و همچنین یک تا 21 روزگی مربوط به گروه مصرف کننده جیره حاوی ترئونین در سطح 110 درصد توصیه NRC بود (05/0>P). افزودن ترئونین به جیره بر پایه گندم در سطوح 110، 120 و 130 درصد توصیه NRC سبب افزایش تیتر آنتی بادی علیه SRBC شد (05/0>P)؛ همچنین افزودن ترئونین به جیره بر پایه گندم در سطوح 110 و 130 درصد توصیه NRC منجر به افزایش میزان پاسخ CBH بعد از تزریق PHA شد (05/0>P). به طور کلی با توجه به نتایج این آزمایش به نظر می رسد که سطوح مورد نیاز ترئونین در جیره های بر پایه گندم به منظور بهینه سازی عمل کرد و سیستم ایمنی، بیشتر از مقادیر توصیه شدهNRC (1994) باشد.